به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، پژوهشگران "ام.آی.تی" در مطالعه اخیرشان موفق به قرار دادن "ایمپلنت"(implants) پزشکی در نواحی خاصی از بدن توسط یک سیستم مشابه جی.پی.اس شدند. این کار می‌تواند یک راه موثر برای تزریق دارو به مکان‌های خاص بدن باشد.
اما پژوهشگران چگونه این کاشت‌ها را بدون عمل جراحی و "دوربین‌های نفوذی"(intrusive cameras) در مناطق خاص بدن قرار می‌دهند؟
پژوهشگران دانشکده علوم کامپیوتر و آزمایشگاه هوش مصنوعی ام.آی.تی با توسعه یک سیستم جدید موفق به انجام این کار شدند. آنها یک سیستم به نام "ReMix" توسعه دادند که همانند جی.پی.اس برای ایمپلنت عمل می‌کند. البته نکته جالب این است که پژوهشگران این کار را فیزیکی انجام نمی‌دهند بلکه تنها از طریق سیگنال‌های بی‌سیم و محاسبات ریاضی انجام می‌دهند.
این فناوری برای رهگیری ایمپلنت سیگنال‌های رادیویی را از فرد بیمار منتشر می‌کند. چالش اصلی پژوهشگران تعیین تفاوت بین بازتاب سیگنال‌های رادیویی از پوست و خود کاشت است.
به همین منظور پژوشگران از یک دیود برای ایجاد ترکیبی از سیگنال‌ها که به فیلتر کردن بازتاب‌های پوست کمک می‌کرد، استفاده کردند. بنابر گفته پژوهشگران، این فناوری قابلیت دقت در سطح سانتیمتر دارد.
البته این انتهای کار نیست زیرا اکنون پژوهشگران می‌خواهند به منظور بالا بردن دقت، فناوری ReMix را با داده‌هایی مانند اسکن‌های ام.آر.آی تقویت کنند.
این فناوی یک گام مهم ر زمینه پزشکی به شمار می‌آید برای مثال، پزشکان در درمان‌های ضد سرطان مبتنی بر پروتون می‌توانند از نشانگرهای قابل کنترل استفاده کنند تا مطمئن شوند که تومور در جای صحیح خود قرار دارد یا خیر.
پروتون درمانی یک روش درمان با استفاده از پرتو خارجی است که از یک تابش یونیزه کننده استفاده می‌کند. پروتون درمانی یک روش پزشکی است، یک نوع از درمان با استفاده از ذرات، که در آن از یک دسته از پروتون‌ها برای تابیدن به بافت‌های بیمار استفاده می‌شود، که اغلب در درمان سرطان کاربرد دارد. برتری مهم پروتون درمانی نسبت به سایر روش‌های درمان با استفاده از یک تابش خارجی این است که چوت ذره باردار است در یک مسافت کوتاه انرژی(دوز) را از دست می‌دهد و مقدار کمی از انرژی از محیط خارج می‌شود.
انتهای پیام
منبع
توییتر می‌گوید مشکل را برطرف کرده و جای نگرانی وجود ندارد اما از آن‌جا که ممکن است کسی به پسورد شما دسترسی پیدا کرده باشد بهتر است هرچه سریع‌تر آن را عوض کنید. به اعتقاد ما این اتفاق بهانه خوبی است که در مورد امنیت پسوردهای خود جدی‌تر فکر کنید. توصیه ما این است که به هیچ‌وجه پسورد دو اکانت مختلف را یکسان انتخاب نکنید و یا از اطلاعات واضحی مانند سال تولد، نام خود یا اطرافیان و اعداد ساده‌ای مثل 123 در پسورد استفاده نکنید. اگر نگران فراموش کردن پسوردهایتان هستید توصیه می‌کنیم یک اپلیکیشن مدیریت پسورد نصب و استفاده کنید؛ اما پیش از هر کاری اگر عضو توییتر هستید پسورد اکانت خود را تغییر دهید.